#Project365
Afgelopen jaar deed Floor mee met het project van een vriendin en deed een maand lang elke dag iets goeds. Dit jaar is de challenge aan haar: een jaar lang elke dag iets goeds doen.
Floor startte 1 januari met haar #project365. "Het gaat eigenlijk redelijk makkelijk. Je kunt zo snel iemand blij maken". Van rotzooi opruimen die ze tegen kwam in een natuurpark tot helpen via dit platform. En dat laatste ging hard. Direct na aanmelding al 2 enthousiaste reacties en inmiddels al 5x geholpen.
De mooiste ervaring? "Ik heb met een meneer van 63 al een keertje afgesproken. We hebben gerummikubt, wat ik normaal echt verschrikkelijk vind, maar met hem was het best wel leuk", lacht Floor. "Deze meneer was stiekem toch wel erg eenzaam en hij waardeerde het heel erg dat ik langskwam. De volgende ochtend kreeg ik zelfs een berichtje van hem dat hij het echt heel erg gezellig vond, dan weet je waar je het voor doet".
Het gaat eigenlijk redelijk makkelijk. Je kunt zo snel iemand blij maken!
Wat staat er nog op de planning? "Binnenkort ga ik langs bij een vrouw van 37. Ze is langdurig ziek geweest en daarom ook eenzaam. Zo erg dat zoiets in Nederland kan gebeuren! We gaan samen kijken wat leuk is om te doen en hoe je nieuwe gezellige mensen kunt ontmoeten. En verder help ik met kleine dingen zoals de tram nemen, dat vindt ze best spannend".
Prinses kletskous
Prinses kletskous "Daar stond ik dan, al een half uur te zoeken tussen de kinderboeken in de bibliotheek. Wat zou ze leuk vinden? Wat leest een kind van 4 in godsnaam? Zou ze van dieren houden? Ik wist het écht niet en besloot uiteindelijk maar om mijn kansen te spreiden. Met een overvolle tas kwam ik uiteindelijk naar buiten gestormd. Ik was klaar om mijn eerste voorleessessie met Zehra te beginnen.Meteen toen ik binnenkwam voelde ik me helemaal thuis. Lekker met mijn sokken op de met paars fluweel beklede bank kruipen, een Turks theetje erbij en een vrolijke betweter in een prinsessenjurk die geen minuut stil kon zitten. Dat was de rode draad van alle voorleesuurtjes wel, denk ik zo. Zehra was een energieke spring-in-het-veld die het véél te leuk vond dat ik kwam. Voordat ik mijn jas uit had, moest er alweer een nieuw tasje geshowd worden of werd ik de poppenhoek ingetrokken om te spelen. Zehra is een energieke spring-in-het-veld die voorlezen véél te leuk vond Maar ik kwam natuurlijk om voor te lezen. Zehra had namelijk erg veel moeite met de Nederlandse taal. Ze was net naar de basisschool gegaan en kon haar klasgenootjes en juffrouw bijna niet verstaan. Ook kon ze zichzelf niet verstaanbaar maken in het Nederlands, wat erg vervelend voor haar was. Ik kwam elke week een uurtje voorlezen, om haar een beetje te helpen.Vorige week heb ik Zehra haar diploma mogen geven en wat was ze trots! En vooral: wat was ik trots! Het is gek om terug te kijken op deze 20 weken, en te bedenken hoe snel het eigenlijk is gegaan. In het begin waren 'ja' en 'nee' de enige woorden die ze tegen me zei. Zinnen maken gingen bijna niet, en ze wist niet hoe ze me dingen kon vertellen.. Nu kletst ze me de oren van mijn kop over wat ze gedaan heeft op school die dag en legt ze me precies uit waarom ik de grote zus ben en dat ik de poppen op tijd eten moet geven. Tja.. nu is het weer aan haar moeder om deze spraakwaterval aan te horen!" Deel deze verhalen en inspireer anderen om ook te helpen! Facebook Twitter LinkedIn Whatsapp Forward
Lees het verhaal